Forensische psychiatrie is een prachtig vak en kent vele uitdagingen. Vrijwel dagelijks zijn er in publieke media (sociale media, kranten, radio, televisie) forensisch-psychiatrische onderwerpen terug te vinden. Regelmatig lopen emoties in maatschappelijke of politieke discussies hoog op. ‘Wat moet er nu gebeuren met de verwarde dreiger / gevaarlijke gek / gestoorde dader?’ Op dit soort vragen wordt ook van onze beroepsgroep een antwoord verwacht. In dit krachtenveld doen wij als forensisch psychiaters ons werk. We begeven ons voortdurend op het snijvlak van psychiatrie en (straf)recht.
Wij houden van ons vak omdat:
- Onze patiëntenpopulatie een grote variëteit en complexiteit van psychiatrische aandoeningen laat zien
- Er veel creativiteit en flexibiliteit van ons gevraagd wordt om contact te leggen en te houden met geprikkelde, agressieve of afwerende mensen
- We voortduren afwegingen moeten maken om effectieve en ethisch verantwoorde patiëntenzorg te kunnen leveren: informed consent, crisisinterventie, risicoinschattingen en onze maatschappelijke verantwoordelijkheid
- We nauw samenwerken met en ons moeten verhouden tot andere disciplines; (forensisch) psychologen, gevangenisdirectie en beveiligingspersoneel, huisartsen en verpleegkundigen, rechters, advocaten en officieren van justitie.
Het werkveld van forensisch psychiaters bevindt zich op het grensvlak van de psychiatrie en het recht, binnen het NIFP specifiek het straf(proces)recht. Forensisch psychiaters adviseren aan de rechtbank na diagnostiek bij personen die verdacht worden van het plegen van een delict. Daarnaast behandelen forensisch psychiaters patiënten binnen een justitiële context. Er zijn veel overeenkomsten in diagnostiek en behandeling met de reguliere geestelijke gezondheidzorg. Het belangrijkste verschil is de focus van de diagnostiek en de behandeling. De forensisch psychiatrische zorg is namelijk primair gericht op het voorkomen van strafrechtelijke recidive. Daarmee leveren forensisch psychiaters een belangrijke maatschappelijke bijdrage aan een gezonde en veilige samenleving. In Nederland werken naar schatting enkele honderden (ongeveer 10% van het totale aantal) psychiaters in de strafrechtelijke forensische psychiatrie, als rapporteur en/of als behandelaar.
Forensisch-psychiatrische casuïstiek staat onder grote maatschappelijke belangstelling. Bovendien krijgen alle psychiaters in meer of mindere mate te maken met het werkveld, niet in de laatste plaats door, in Nederland, de aanstaande wetswijzigingen in de Wet Verplichte GGZ. Binnen het NIFP bieden wij een stevige fundering van forensisch-psychiatrische onderwerpen en verdere superspecialisatie.
Relevante forensisch psychiatrische thema’s
Er zijn vier specifieke onderwerpen waarop de forensische psychiatrie toevoegt aan het algemeen curriculum:
a. Kennis van het straf(proces)recht en de wisselwerking tussen psychiatrie en rechtspraak
Forensisch psychiaters doen niet anders dan zich bewegen op de grens van psychiatrie en recht. Alle Nederlandse psychiaters dienen op zijn minst kennis te hebben van de Wet Verplichte GGz (tot en met 1 januari 2020 de Wet Bijzondere Opnemingen Psychiatrische Ziekenhuizen) en de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO). Tijdens de keuzestage Forensische Psychiatrie doe je specifieke kennis op over het straf(proces)recht, de Penitentiaire beginselenwet, de Wet Forensische Zorg en de Wet Zorg en Dwang.
b. Risicotaxatie en risicomanagement
Risicotaxatie en risicomanagement vormen de ‘core business’ van forensisch psychiaters. Toekomstig recidivegevaar is een belangrijke factor bij de oplegging en verlenging van (gedrags)maatregelen, inclusief de terbeschikkingstelling. De opdracht aan de forensisch psychiater is deze kans op delictrecidive zo nauwkeurig mogelijk vast te stellen. In de huidige praktijk wordt gebruik gemaakt van actuariële risicotaxatie en van gestructureerde klinische risicotaxatie-instrumenten. Risicomanagement is de vervolgstap. Dit betekent dat de behandeling primair gericht is op die risico- en beschermende factoren die veranderbaar zijn, waardoor uiteindelijk het recidiverisico zal verlagen.
c. Professioneel gedrag en ethiek
Forensische psychiatrie is gestoeld op klinische wetenschap, maar ook op veel andere zaken zoals medeleven, maatschappelijke verantwoordelijkheid en ethisch handelen. De ethische principes zijn dezelfde als voor de reguliere psychiatrie, namelijk respect voor de autonomie van de patiënt, behandelen in het belang van de patiënt, geen schade toebrengen en rechtvaardigheid. Andere belangrijke thema’s bij ethische aspecten die zich juist in de forensische psychiatrie voordoen zijn:
- Vergelijkbare zorg voor gedetineerden en forensisch psychiatrische patiënten zoals voor patiënten in de maatschappij (equivalentieprincipe);
- Geheimhoudingsplicht in het kader van een behandelrelatie, uitgezonderd bij een noodtoestand waarbij derden beschermd moeten worden; en
- Beperking van het aantal dwangmaatregelen
d. Rapporteren voor de rechtbank
Eén van de bijzondere rollen van de forensisch psychiater betreft het rapporteren aan de rechtbank. In Pro Justitia rapportages doen psychiaters ingrijpende en verstrekkende uitspraken over verdachten van een misdrijf. Zorgvuldigheid is derhalve vereist.
De competenties die je bij NIFP kunt leren:
Medisch handelen
- Psychiatrische diagnostiek bij agressie en antisociaal gedrag
- Diagnostiek bij combinaties van (ernstige) psychiatrische aandoeningen, middelengebruik en persoonlijkheidskenmerken
- Behandelen binnen detentie: psychofarmaca, psychotherapie, crisisinterventies, risicomanagement en rehabilitatie
- Effectieve en ethisch verantwoorde zorg bieden binnen een justitieel kader
Communicatie
- Een goede werkrelatie opbouwen en behouden, ook bij ‘lastige’ patiënten of in situaties waarin die werkrelatie anders is dan een ‘gewoon’ arts-patiëntencontact
- Adequate verslaglegging aan derden (rechtbank, gevangenisdirectie)
Samenwerking
- Je positioneren binnen een behandelteam in detentie
- Adequate samenwerking en nazorg organiseren met andere maatschappelijke actoren
Organisatie
- Je eigen professionele grenzen nog beter leren kennen
- De bekwaamheid van je medebehandelaren en andere maatschappelijke actoren inschatten en hanteren
- Verantwoordelijkheid nemen voor de doelmatigheid van psychiatrische zorg, meer specifiek op het gebied van risicoinschatting en – management
Maatschappelijk handelen
- Omgaan met de diverse juridische kaders: WGBO, Wvggz, Wfz, WZD, straf(proces)recht, medisch tuchtrecht
- Adequate psychiatrische rapportages uitbrengen incl. risico-analyse
- Adequaat op te treden bij crisissituaties (bijv. plots ontslag uit detentie) incl. risico-analyse
Kennis en wetenschap
- Integreren van richtlijnen en protocollen binnen de forensische psychiatrie
- Adequaat gebruikmaken van up-to-date informatie, meer specifiek forensisch-psychiatrische aspecten in het strafrecht en andere juridische of justitiële informatie
- Toepassen en ontwikkelen van nieuwe wetenschappelijke kennis in de vorm van wetenschappelijk onderzoek (bijv. eindreferaat of wetenschappelijke publicatie)
Professionaliteit
- Een integrale visie hebben op symptomen, de persoon van een verdachte en diens sociale context. En deze op integere, respectvolle en doelmatige wijze overbrengen aan de persoon zelf èn aan derden
- Scherp besef en hanteren van overdracht en tegenoverdracht, ook binnen (behandel)teams
- Morele dilemma’s herkennen en hanteren, juist omdat je je op het grensvlak begeeft van psychiatrie en recht.
In deze stage kun je vooral nadere verdieping aanbrengen in de vaardigheden van de onderstaande EPA’s:
- Risicomanagement
- Indiceren en uitvoeren van verplichte zorg
- Interprofessionele consultvoering en overdracht